Mijn laatste blog voordat ik wegga!

Jaja, het is alweer een tijdje geleden dat ik jullie wat heb laten horen! Sorry daarvoor. Het was erg hectisch de laatste tijd met lessen, teambuilding, outreachmeetings & regelen, regelen, regelen!

Toch zal ik wat highlights van de laatste weken nog even benadrukken.

Vorige week maandag kwam Robert-Jan Valster spreken over missions voor twee dagen. Het was erg leuk, want hij had zoveel passie voor wat hij vertelde dat hij het ook een beetje schreeuwde. Daar moest ik eerst aan wennen en iedereen moest erg hard lachen, maar daarna was het allemaal weer normaal. Hij heeft veel wijze dingen gezegd, waaronder dit:
Wanneer wij bidden - voor bijvoorbeeld je roeping, willen wij graag donder en bliksem, een hoorbare stem, gaan we extra geestelijk doen, want dat is God ook - denken we. Maar wat we vaak niet kunnen begrijpen, is juist de eenvoud van God. Daardoor hebben we vaak moeite om de dingen van God te doen en Hem echt te volgen. Maar Hij vertelt het ons vaak erg simpel; door andere mensen, de Bijbel of in je gedachten.

Daarbij kan ik wel naar Indonesië gaan, maar eigenljk is overal het zendinsveld. Ik hoef niet naar Indonesië per se om het evangelie te vertellen, ik kan ook in De Lier vertellen over God! Zendeling zijn is je leven, het is niet iets wat je doet en het kan overal!
Robert-Jan heeft ook nog over ons geprofeteerd en dat was erg gaaf!

De andere drie dagen van vorige week kwam Willem Nel, iemand uit Zuid-Afrika die met moslims werkt. Hij heeft ook erg veel goede dingen gezegd! Wat ik wel wist, maar toch nog even moest horen, is dat wij als 'eerste wereldlanders' mensen in derdewereldlanden als minder of armer dan ons kunnen zien en dat zij degenen zijn die hulp nodig hebben en naar ons moeten luisteren, want wij hebben hen iets te bieden. Maar.. wat weten wij nu beter dan zij over hun eigen land? Daarbij hebben zij ons ook weer zoveel te leren en zijn wij gelijk aan elkaar. "Het is net als wanneer je melk in een volle honingpot wil doen. Wat moet er dan gebeuren? Eerst moet er honing uit, voordat de melk er in kan. Zo ook met mensen uit derdewereldlanden. Laat hen ons wat leren - honing geven - en wij hen iets anders kunnen leren - melk geven. We staan samen naast elkaar, niet boven of onder elkaar!

Deze week hebben we teambuilding gehad; maandag, dinsdag en woensdag elke dag van 07:30 - 22:00 buiten om spellen te doen om ons team op te bouwen voor outreach; sterke kanten en zwakke kanten van elkaar te leren kennen en elkaar te accepteren voor wie we zijn. Maandag was erg zwaar, want toen werden we midden in de nacht wakker gemaakt en moesten we met onze backpack door het bos lopen. We moesten al onze spullen in 10 minuten inpakken en meteen naar buiten gaan. Het idee erachter was dat vervolgde christenen echt zo leven; angst en vluchten voor je leven. En dat shockeerde me echt! Het was een erg goede oefening. De teambuilding zelf was geweldig en stinkend.

Woensdagavond hebben we sinterklaasavond gehad, dat was ook erg gezellig! Donderdag en vrijdag hebben we les gehad over ongerechtigheid in de wereld en Gods Zijn perspectief daarop. Heel interessant en heel shockerend. Het maakte me boos en machteloos, maar we kunnen er wat aan doen! Gelukkig.

Ik wil jullie heel erg bedanken voor het lezen van mijn blog. Het geeft me steun om te weten dat mensen geïnteresseerd zijn in de dingen die ik hier meemaak en dat vind ik echt fijn!
Dit is mijn laatste blog voordat ik naar Indonesië ga. Erg spannend, maar het wordt een goede tijd!

Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar! Jullie zijn super!